Την Παρασκευή 25 Οκτωβρίου 2019, στο Σχολείο μας έγινε ο καθιερωμένος εορτασμός της εθνικής επετείου της 28ης Οκτωβρίου 1940.
Ιδιαίτερη έμφαση δόθηκε από τους μαθητές και τις μαθήτριες των τάξεων Γ΄και Δ΄, σε αυτά

ΓΙΑ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΠΟΛΕΜΗΣΑΝ ΟΙ ΠΑΠΠΟΥΔΕΣ

ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΟ-ΠΑΠΠΟΥΔΕΣ ΜΑΣ

ΤΟΤΕ ΤΟ ΄40 ΜΕ ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΣΤΑ ΧΕΙΛΗ…

Συγχαρητήρια στους μαθητές και στις μαθήτριές μας

και στις εκπαιδευτικούς τους.

ΣΤΙΓΜΕΣ ΑΠΟ ΤΗ ΓΙΟΡΤΗ

ΕΙΣΑΓΩΓΗ - Ο ΠΟΛΕΜΟΣ

ΣΑΝ ΠΑΡΑΜΥΘΙ (VIDEO)

ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΑ ... ΠΡΩΤΑΚΙΑ ΜΑΣ

ΞΕΣΠΑΣΜΑ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ

ΤΟΡΠΙΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ "ΕΛΛΗΣ"

ΤΕΛΕΣΙΓΡΑΦΟ ΙΤΑΛΩΝ - ΟΧΙ

ΕΚΤΑΚΤΟ ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ

Η ΕΠΙΣΤΡΑΤΕΥΣΗ 1940 - ΑΝΑΧΩΡΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΤΩΠΟ

ΕΛΛΗΝΟΪΤΑΛΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ

Φέτος η γιορτή μας ξεχώρισε και από την επιλογή των τραγουδιών. Ρεμπέτικα τραγούδια λοιπόν, τα οποία λίγοι γνωρίζουν ότι το θέμα τους αφορά στην Κατοχή, πλαισίωσαν τα θεατρικά μας δρώμενα.

Μπενίτο μου (Το όνειρο του Μπενίτο)
Ηχογραφήθηκε το 1940.
Βασίζεται στην μελωδία του ρεμπέτικου τραγουδιού "Ο Αντώνης ο βαρκάρης ο Σερέτης" (του Σπύρου Περιστέρη). Οι στίχοι είναι του Μίνωα Μάτσα.
Τραγουδά ο αξέχαστος και ανεπανάληπτος Μάρκος Βαμβακάρης.

Η ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΟ ΜΕΤΩΠΟ

ΠΡΟΕΛΑΣΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ

Το κόλπο σου δεν έπιασε
Ηχογραφήθηκε το 1941
Μουσική: Δημήτρης Σέμσης
Στίχοι: Γιώργος Παπασιδέρης
Τραγουδά ο Γιώργος Παπασιδέρης

Η ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΕΠΙΘΕΣΗ

ΕΠΙΘΕΣΗ ΓΕΡΜΑΝΩΝ - ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

ΜΠΗΚΑΝ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ ΟΙ ΟΧΤΡΟΙ

ΚΑΤΟΧΗ - ΠΕΙΝΑ

ΘΕΑΤΡΙΚΟ ΑΠΟ ΤΗ Δ΄ΤΑΞΗ

"Η ΜΗΛΙΑ ΠΟΥ ΕΙΠΕ ΟΧΙ"

ΒΕΜΠΟ -ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΠΑΙΔΙΑ

Μια απλή μηλιά που βρήκε το κουράγιο να αντισταθεί, που βρήκε τη δύναμη όχι μόνο να στέκεται καταπράσινη στην καρδιά του Χειμώνα αλλά να κάνει και μήλα, τρέφοντας έτσι ένα ολόκληρο χωριό που λιμοκτονούσε. Μια μηλιά που είχε πει και εκείνη ΟΧΙ, θα τα καταφέρω, θα αντέξω…

Πέστε το θαύμα…. Πέστε το όπως θέλετε η ουσία είναι ότι το χωριό τα κατάφερε. Επιβίωσε!!! Όλοι μαζί σα μια γροθιά τα κατάφεραν…

Βέμπο-Βάζει ο Ντούτσε τη στολή του

"Συννεφιασμένη Κυριακή"

Ο Τσιτσάνης είχε πει ότι πηγή έμπνευσης αποτέλεσαν οι κακουχίες που περνούσαν οι Έλληνες τα χρόνια της κατοχής. «Τη "Συννεφιασμένη Κυριακή" την έγραψα με αφορμή ένα από τα τραγικά περιστατικά που γίνονταν τότε στον τόπο μας, με την πείνα, τη δυστυχία, τον φόβο, την καταπίεση, τις συλλήψεις, τις εκτελέσεις. Το υλικό αυτό μου ενέπνευσε τους στίχους και τη μελωδία. Βγήκε μέσα από τη συννεφιά της κατοχής, από την απελπισία που μας έδερνε όλους. Τότε που όλα τα σκίαζε η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβιά. Ήθελα να φωνάξω για τη μαύρη απελπισία, αλλά συγχρόνως και για την υπερηφάνεια του λαού μας, που δε σηκώνει χαλινάρι και σκλαβιά».

Πιο συγκεκριμένα, το περιστατικό που τον «σημάδεψε» και από το οποίο ξεκίνησε το τραγούδι, έγινε τα Χριστούγεννα του 1943, όταν «γύριζα από την ταβέρνα χαράματα και πάνω στο παγωμένο χιόνι ήταν ακόμη ζεστό το αίμα κάποιου σκοτωμένου παλικαριού έξω από το σπίτι μου. Η "Συννεφιασμένη Κυριακή" δεν είναι μόνο ένα περιστατικό της κατοχής, αλλά κλείνει μέσα της όλη την τραγική εκείνη περίοδο. Ό,τι είχα μέσα μου και ό,τι έκρυβα από τα θλιβερά γεγονότα που ζούσα, τα είπα με το τραγούδι μου αυτό. Το είχα έτοιμο από τότε, με αρχικό τίτλο "Ματωμένη Κυριακή"», συμπλήρωσε.