ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΜΑΣ ΣΑΣ ΕΥΧΕΤΑΙ ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ!!!

 

ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ - ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΤΜΗΜΑΤΩΝ Δ1΄ΚΑΙ Δ2΄ ΜΕ ΤΟ 6ο ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΚΟΡΙΝΘΟΥ

 Τελειώνοντας τον 1ο κύκλο των εργαστηρίων της θεματικής ενότητας "ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΜΑΙ ΚΑΙ ΕΝΕΡΓΩ" τα τμήματα Δ1΄και Δ2΄του σχολείου μας συνεργάστηκαν με το 6ο Δημοτικό Σχολείο Κορίνθου και με χαρά σας παρουσιάζουμε το παρακάτω τραγούδι:

 Τα παιδιά, ο κόσμος μας

 

2^ο Δημοτικό σχολείο Αλιάρτου

Δεξιότητες - Δικαιώματα του παιδιού

 

 

Το παιδί, ο κόσμος μας

Στίχοι - μουσική

Μανώλης Πισσαράκης

 

Intro : Gm A7 Dm A Gm A Dm

 

Gm              A7                    Dm     C   Bb

Κάθε παιδί είναι μία όαση

Gm                     A7         Dm

στο βλέμμα του ποιήματα λέει

 

                   A7             Dm    C                          F

Σε μια στιγμή που κλαίει    ο κόσμος στέκει

            Gm                                  E7                          A7

σιωπηλός να αντικρίσει μια στιγμή το φως (2)

Dm

και μένει μοναχός

 

Gm              A7                     Dm          C   Bb

Κάθε παιδί έχει στον κόσμο του

Gm                   A7                     Dm

μια ζωγραφιά που αναπνέει 

Να ευχαριστήσουμε θερμά τον εξαίρετο συνάδελφο κ. Πισσαράκη Μανώλη, εκπαιδευτικό μουσικής του Σχολείου μας , για την πολύτιμη βοήθειά του! 

Έτσι όμορφα και χαρούμενα τελείωσε ο πρώτος θεματικός άξονας. Συνεχίζουμε...

ΟΙ ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ

ΠΙΣΣΑΡΑΚΗΣ ΜΑΝΩΛΗΣ

ΚΙΤΣΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ

ΧΑΛΙΜΟΥΡΔΑΣ ΒΑΣΙΛΗΣ

17η ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ - ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ

 

Η εξέγερση του Πολυτεχνείου - 17η Νοεμβρίου 1973 - 

Τι γιορτάζουμε ; - Μαθαίνουμε κι αλλιώς

Η Μόνα Λίζα του Πολυτεχνείου

Η Τόριλ ήταν ένα νέο κορίτσι, 22 ετών, από τη Νορβηγία.

Ήταν φοιτήτρια στη σχολή Καλών Τεχνών στο Όσλο.

Της άρεσε πολύ να ταξιδεύει και να γνωρίζει νέους ανθρώπους.

Είχε ταξιδέψει στις ΗΠΑ μετά την αποφοίτησή της από το σχολείο, ενώ είχε περάσει και ένα εξάμηνο στη Σορβόννη, στο Παρίσι, για να μάθει γαλλικά.

Ήθελε να γνωρίσει τους πολιτισμούς του κόσμου από κοντά.

Αγαπούσε τη ζωγραφική και τη γλυπτική.

Θαύμαζε τον αγώνα των μαύρων και ήθελε να υπάρχει δικαιοσύνη, ισότητα και ειρήνη πάνω στη γη.

Αγαπούσε την τζαζ μουσική και τα τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη.

Το 1973 άφησε την οικογένειά της στη Νορβηγία, την αδερφή της και τον μικρό της αδερφό και ξεκίνησε το ταξίδι της για τη Νότια Ευρώπη.

Τον Μάιο του 1973 επισκέφθηκε τη Βόρεια Ιταλία για να δει όσο το δυνατόν περισσότερα μουσεία τεχνών. 

Εκεί, γνώρισε κάποιους Αμερικανούς και πήγε μαζί τους στην Κέρκυρα, όπου πέρασε τις ημέρες του Πάσχα και μετά στην Αθήνα. 

Στην Αθήνα, έμεινε σε ένα ξενοδοχείο της λεωφόρου Αλεξάνδρας.

Δούλεψε ένα διάστημα ως γκουβερνάντα σε μια αθηναϊκή οικογένεια, όπου μάθαινε αγγλικά στα παιδιά της οικογένειας.

Έγραφε γράμματα στην οικογένειά της και μιλούσε συχνά με τη μητέρα της στο τηλέφωνο. 

Σκόπευε μετά να ταξιδέψει στο Ισραήλ.

Στην Αθήνα γνώρισε τον Μοχάμεντ Αχμέντ Σάλεμ, ο οποίος ήταν από τη Σαουδική Αραβία και έκαναν παρέα.

Το βράδυ της 17ης Νοέμβρη, στις 11:30, η Τόριλ μαζί με τον Μοχάμεντ βρίσκονταν στους γύρω δρόμους από το Πολυτεχνείο.

Κάποιοι λένε ότι δε βρέθηκαν εκεί τυχαία αλλά πήγαν να συμπαρασταθούν στους εξεγερμένους φοιτητές γιατί η Τόριλ στο παρελθόν είχε εκφράσει την αντίθεσή της στη αντιδημοκρατική κυβέρνηση της Ελλάδας.

Ξαφνικά στη γωνία Πατησίων και Αβέρωφ, ακριβώς απέναντι από το Πολυτεχνείο, δέχτηκαν αδέσποτες σφαίρες από την αστυνομία της Χούντας.

Η Τόριλ έπεσε αμέσως κάτω, ενώ ο Μοχάμεντ τραυματίστηκε βαριά.

Οι φοιτητές έτρεξαν αμέσως να βοηθήσουν.

Ο Γιώργος Λαζαρίδης, ένας Αθηναίος οδοντίατρος, μετέφερε τους δύο νέους στον σταθμό των πρώτων βοηθειών, αλλά για την Τόριλ ήταν ήδη πολύ αργά.

Δύο μέρες αργότερα, ένας κληρικός χτύπησε την πόρτα της οικογένειας των Ένγκελαντ, στη Νορβηγία και τους ενημέρωσε ότι η κόρη τους δε βρισκόταν πλέον στη ζωή.

Λίγες μέρες αργότερα οι γονείς της Τόριλ παρέλαβαν το σώμα του παιδιού τους για να το θάψουν και μετά από καιρό το ελληνικό κράτος τους αποζημίωσε με 64.000 δραχμές.

Η Τόριλ Μαργκρέτε Ένγκλαντ ήταν ένα νέο κορίτσι που αγαπούσε τη ζωή.

Είχε ίσια μακριά μαλλιά και όμορφο χαμόγελο.

Έμοιαζε τόσο με τη Μόνα Λίζα του Λεονάρντο Ντα Βίντσι.

Μπορεί τα γεγονότα να έγιναν έτσι ή ίσως κάπως αλλιώς.

Το σίγουρο όμως είναι ότι το αίμα της Τόριλ, σαν χρώμα από σπάνιο πίνακα, κύλισε και πότισε το δέντρο της ελευθερίας.

Η Λιβ, η αδερφή της Τόριλ που επισκέφτηκε την Ελλάδα τρεις φορές, μία μάλιστα με τη μητέρα της, στην τελευταία της επίσκεψη είπε: «Η Ελλάδα έχει μια θέση στην καρδιά μου, παρ΄ όλο που θα έπρεπε να νιώθω αρνητικά. Έχω συναισθήματα για την Ελλάδα».

Ας δούμε το παρακάτω βίντεο από τη Νορβηγική Τηλεόραση, που εξιστορεί τα γεγονότα της νύχτας του Νοέμβρη 1973, και τον θάνατο της 22χρονης Νορβηγίδας, έξω απο το Πολυτεχνείο.

Μπορείς να ενεργοποιήσεις τους ελληνικούς υπότιτλους.

12410 Και 1 Τριαντάφυλλα

Η φάρμα των ζώων

Το εμβληματικό βιβλίο του Τζορτζ Όργουελ για τις σχέσεις εξουσίας, πάλι με πρωταγωνιστές από το ζωικό βασίλειο, γίνεται ταινία κινουμένων σχεδίων.

Βασίλης Παπακωνσταντίνου - Άνοιξε τον δρόµο

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΚΙΤΣΟΥ

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΕΣ !!!

 

Η 28η Οκτωβρίου 1940 για παιδιά 

- Τι γιορτάζουμε ;

Η εγγονή του Ιωάννη Μεταξά ανοίγει το σπίτι του παππού της στην Κηφισιά

Αντιπολεμική ταινία

Για την ΕΙΡΗΝΗ

Εκπαίδευση για το θάνατο
(Disney αντιναζιτική ταινία 1943)

Ασπρογάλανο πανί

Guernica 3D 

“Ζωγραφίστηκε το 1937 και απεικονίζει την πόλη Γκουέρνικα της Ισπανίας η οποία βομβαρδίστηκε κατά τη διάρκεια ενός τρομερού εμφύλιου πολέμου. Ο πίνακας έχει πολύ μεγάλες διαστάσεις, πολύ μεγαλύτερες από τον τοίχο ενός δωματίου.

Αυτός ο τεράστιος καμβάς (3,54×7,82μ.)[1] περιγράφει την απανθρωπιά, τη βιαιότητα και την απόγνωση του πολέμου. Ήταν παραγγελία της δημοκρατικής κυβέρνησης της Ισπανίας για τη Διεθνή Έκθεση του Παρισιού το 1937[2]. Ο Πικάσο εμπνεύστηκε το έργο όταν, στις 26 Απριλίου της ίδιας χρονιάς, στα πλαίσια του Ισπανικού Εμφυλίου Πολέμου, Γερμανοί πιλότοι της αεροπορίας των εθνικιστών βομβάρδισαν την κωμόπολη Γκερνίκα της Χώρας των Βάσκων.

Στο βομβαρδισμό εκείνο σκοτώθηκαν 1.650 άνθρωποι και ισοπεδώθηκε το 70% της πόλης με 32 τόνους εκρηκτικά. Ο Πικάσο απέφυγε να ζωγραφίσει αεροπλάνα, βόμβες ή ερείπια. Οι δύο κυρίαρχες μορφές του έργου είναι ένας ταύρος και ένα πληγωμένο άλογο με διαμελισμένα κορμιά και τέσσερις γυναίκες που ουρλιάζουν κρατώντας νεκρά μωρά. Αρχικά ο Πικάσο πειραματίστηκε με χρώμα, αλλά τελικά κατέληξε στο άσπρο-μαύρο και αποχρώσεις του γκρι, καθώς θεώρησε ότι έτσι δίνει μεγαλύτερη ένταση στο θέμα….

Λέγεται πως όταν οι Γερμανοί εισήλθαν στο Παρίσι κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, στην προσπάθειά τους να βρουν καλλιτεχνικούς θησαυρούς και να τους κατασχέσουν, ένας Γερμανός Αξιωματικός έδειξε σε φωτογραφία τον πίνακα «Γκερνίκα» στον ίδιο τον Πικάσο που είχε προσαχθεί ρωτώντας τον: -Αυτόν τον πίνακα εσείς τον κάνατε; Κι εκείνος απήντησε με θάρρος: Όχι, Εσείς”

 

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ - ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ: Από τη  δασκάλα Κωνσταντίνα Κίτσου

Ημέρα του παππού και της γιαγιάς απο τη Γ΄τάξη

 Ο Παππούς και η γιαγιά

    Η 1^η Οκτωβρίου είναι αφιερωμένη στον παππού και τη γιαγιά ,  γνωστή και ως <<Παγκόσμια Ημέρα για την Τρίτη Ηλικία>>.

   Στα πλαίσια του εορτασμού, οι μαθητές της Γ’ τάξης παρακολούθησαν εκπαιδευτικά βίντεο, που είχαν ως στόχο την ευαισθητοποίησή τους γύρω από τις ιδιαίτερες ανάγκες των ηλικιωμένων.

   Τα παιδιά αφού διηγήθηκαν προσωπικές τους ιστορίες με τον παππού και τη γιαγιά , γνωστοποίησαν στην ολομέλεια της τάξης μας τους λόγους για τους οποίους αγαπούν αυτά τα δύο πρόσωπα. Οι μαθητές ζωγράφισαν κάρτες και τις αφιέρωσαν στον παππού και τη γιαγιά τους.

   Ο παππούς και η γιαγιά είναι σημαντικά πρόσωπα για τη ζωή των παιδιών . Ας τους τιμήσουμε και ας τους προσέχουμε όλο το χρόνο .

 Μια ζεστή αγκαλιά να δώσεις όμορφα και εσύ να νιώσεις…

Χρόνια Πολλά παππού και γιαγιά !

 ΟΙ ΔΑΣΚΑΛΕΣ ΤΗΣ Γ΄ΤΑΞΗΣ

ΑΛΕΞΑΚΗ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ

ΘΕΟΧΑΡΗ ΑΣΠΑΣΙΑ