Η 6η Μαρτίου έχει καθιερωθεί από το Υπουργείο Παιδείας ως Πανελλήνια Ημέρα κατά της σχολικής βίας και του εκφοβισμού.
Ο όρος «εκφοβισμός και βία στο σχολείο» (school bullying) χρησιμοποιείται για να περιγράψει μια κατάσταση, κατά την οποία ασκείται εσκεμμένη, απρόκλητη, συστηματική και επαναλαμβανόμενη βία και επιθετική συμπεριφορά, με σκοπό την επιβολή, την καταδυνάστευση και την πρόκληση σωματικού και ψυχικού πόνου σε μαθητές από συμμαθητές τους, εντός και εκτός σχολείου.
Έτσι λοιπόν σήμερα το δεύτερο δίωρο τα παιδιά παρακολούθησαν παρουσίαση για την Πανελλήνια Ημέρα
Κατά της Σχολικής Βίας και του Εκφοβισμού.
Παγωμένη εικόνα ο θύτης, το θύμα και οι παρατηρητές.
Ποιος άραγε είναι ο πιο δυστυχισμένος;
ΟΛΟΙ ΦΥΣΙΚΑ !
BE THE CHANGE. (Anti-Bullying Video)
Μια εκπαιδευτική ιστορία για το bullying -
Όλιβερ Μπάτον
Stop Bullying Animation
Το νησί των συναισθημάτων - Μάνος Χατζιδάκις.
Ο ΜΥΤΟΓΚΑΣ
Στη συνέχεια διαβάσαμε το βιβλίο
“Ο Αληθινός Τρικεράτωψ φοβάται;” του Βαγγέλη Ηλιόπουλου που είναι μια ιστορία ενός αγοριού στο σχολείο με θέμα τον εκφοβισμό. Ο Πάρης είναι από άλλη χώρα, δεν έχει φίλους και δεν μπορεί να προφέρει το /ρ/ κι ας το έχει στο όνομά του. Με λίγα λόγια είναι το τέλειο θύμα για τον Αχιλλέα και την παρέα του, τους νταήδες του σχολείου. Σαν να μην έφτανε που δεν τον συμπεριλάμβαναν σε κανένα παιχνίδι τους, δεν άφηναν και κανέναν άλλο να το κάνει. Του είχαν βγάλει και παρατσούκλι. Τον φωναζαν Πάη-πάει. Κάθε πρωί ο Πάρης δεν ήθελε να πάει σχολείο και γιατί να θέλει άλλωστε. Η μοναξιά ήταν αφόρητη. Ακόμα και η Ελένη και η Αφροδίτη που τον συμπαθούσαν, δεν τολμούσαν να το δείξουν.
“Ο Αληθινός Τρικεράτωψ φοβάται;” του Βαγγέλη Ηλιόπουλου που είναι μια ιστορία ενός αγοριού στο σχολείο με θέμα τον εκφοβισμό. Ο Πάρης είναι από άλλη χώρα, δεν έχει φίλους και δεν μπορεί να προφέρει το /ρ/ κι ας το έχει στο όνομά του. Με λίγα λόγια είναι το τέλειο θύμα για τον Αχιλλέα και την παρέα του, τους νταήδες του σχολείου. Σαν να μην έφτανε που δεν τον συμπεριλάμβαναν σε κανένα παιχνίδι τους, δεν άφηναν και κανέναν άλλο να το κάνει. Του είχαν βγάλει και παρατσούκλι. Τον φωναζαν Πάη-πάει. Κάθε πρωί ο Πάρης δεν ήθελε να πάει σχολείο και γιατί να θέλει άλλωστε. Η μοναξιά ήταν αφόρητη. Ακόμα και η Ελένη και η Αφροδίτη που τον συμπαθούσαν, δεν τολμούσαν να το δείξουν.
Στην παρέα μας είχαμε και τον Αληθινό Τρικεράτωψ!!!
Ποιος έχει φανταστικό φίλο;
Έπειτα, σειρά είχε η ανάγνωση του βιβλίου
"Ο Δράκος Ναπολέων" .
Το πρωί είχε βρέξει καρεκλοπόδαρα, αλλά γρήγορα βγήκε ο ήλιος, μαζί μ’ ένα υπέροχο ουράνιο τόξο… Στο διάλειμμα, ενώ όλα τα δρακάκια βγήκαν στο προαύλιο για να παίξουν στις κούνιες, το σκάμμα, τις τσουλήθρες και τις στριφογυριστές χελώνες, ο Ναπολέων κάθισε σ’ ένα παγκάκι αμίλητος. Το βλέμμα του ήταν καρφωμένο στην Ιωσηφίνα που έπαιζε κυνηγητό με τις φίλες της, την Εριέτα και τη Λουίζα. Δεν πρόσεξε τον Αρθούρο που, τρέχοντας με φόρα, ήρθε από πίσω του, του έδωσε μια με την ουρά του και τον ξάπλωσε φαρδύ πλατύ στο βρεγμένο σκάμμα! Ο Ναπολέων σηκώθηκε αργά και τίναξε τις λάσπες από πάνω του. Ο κόσμος λες και σταμάτησε για μια στιγμή να γυρίζει… Είδε όλα τα δρακάκια να έχουν σταματήσει το παιχνίδι τους και να τον παρατηρούν. Τα περισσότερα γελούσαν. Πιο πολύ όμως γελούσε ο Αρθούρος. Μόνο η Ιωσηφίνα είχε ένα θλιμμένο βλέμμα στο προσωπάκι της…
Κίτσου Κωνσταντίνα
