ΕΝΑΣ ΙΠΠΟΤΗΣ ΓΙΑ ... ΤΟ Γ1΄

 Η ΔΑΣΚΑΛΑ ΤΟΥ Γ1΄

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΚΙΤΣΟΥ

«ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΧΩΡΙΣ ΟΝΟΜΑ» ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΜΑΔΑ ΘΕΑΤΡΟΥ ΔΟΝ ΚΙΧΩΤΕΣ

Υπάρχουν πολλά παραμύθια… Κι έχουν πολλά ονόματα… Όμως ετούτο το παραμύθι όνομα δεν έχει. Είναι το παραμύθι της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, της Γνώσης, της κυρα-Φρόνησης, του αλτρουισμού, της αυτοθυσίας, της δειλίας δικαστών Λαγόκαρδων, της πανουργίας μα και της ευγένειας. 
Είναι το Παραμύθι χωρίς όνομα της Πηνελόπης Δέλτα.

Η Ομάδα θεάτρου Δον Κιχώτες διασκεύασε και παρουσίασε και στο Σχολείο μας, σήμερα 29/3/2018 το σπουδαίο και επίκαιρο έργο της Πηνελόπης Δέλτα, το οποίο, αν και γράφτηκε πριν από 100 χρόνια και βάλε, μοιάζει να περιγράφει την Ελλάδα του σήμερα. Οι χαρακτήρες μάς είναι γνώριμοι και οι πράξεις τους μπορεί να συμβαίνουν και στη δική μας καθημερινότητα. Οι σκέψεις τους είναι και δικές μας σκέψεις, τα συναισθήματά τους μας είναι οικεία.

 Περίληψη του παραμυθιού: Στη χώρα των Μοιρολάτρων βασιλεύει πλέον η ερημιά. Ο βασιλιάς Αστόχαστος και η βασίλισσα Παλάβω νοιάζονται μόνο για τη διασκέδαση και την καλοπέρασή τους. Οι κάτοικοι άρχισαν να εγκαταλείπουν τον τόπο και όσοι έμειναν είναι πια διεφθαρμένοι ή συμβιβασμένοι. Το νεαρό βασιλόπουλο, απογοητευμένο και αυτό, ετοιμάζεται να εγκαταλείψει τη χώρα του. Στον δρόμο του όμως συναντάει τη Γνώση και τη Φρόνηση. Εκείνες καταφέρνουν να του αλλάξουν τη γνώμη, και έτσι μαζί με την αδελφή του Ειρήνη αποφασίζουν να παλέψουν για να ξαναφτιάξουν απ’ την αρχή το κράτος. Μοιάζει αδύνατον, κι όμως εκείνος καταφέρνει να αφυπνίσει κάθε απλό άνθρωπο του λαού. Ένας μικρός ήρωας μεταμορφώνεται σε ένα πλάσμα με γιγάντια ψυχική δύναμη που μέρα με τη μέρα παλεύει την ανομία, τη διαφθορά και τη διάλυση. Έτσι οι Μοιρολάτρες καταφέρνουν το θαύμα.

  Να φτιάξουν μια καλύτερη χώρα απ’ την αρχή, μονάχα με την αγάπη και τη θέληση για το κοινό καλό.

ΟΙ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ

Για δεύτερη χρονιά το Σχολείο μας φιλοξένησε την καταπληκτική ομάδα θεάτρου "ΔΟΝ ΚΙΧΩΤΕΣ", οι οποίοι πάνω από όλα σέβονται το παιδί. Τα παιδιά ενθουσιάστηκαν, διασκέδασαν και προβληματίστηκαν χωρίς να το καταλάβουν.

Σκοπός είναι να καταλάβουμε όλοι μας την αξία της υπερηφάνειας η οποία, σε συνδυασμό με την εργατικότητα και την τιμιότητα, μπορεί να σώσει μια χώρα που βρίσκεται στο χείλος της καταστροφής. 

ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΕΙΣ

 

 ΣΤΙΓΜΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ

 ΠΟΥ ΕΙΧΑΜΕ ΤΗ ΧΑΡΑ ΝΑ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΟΥΜΕ

ΑΝΑΡΤΗΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΗ ΔΑΣΚΑΛΑ

ΚΙΤΣΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ

Λαγοί, καμπάνες και κυνήγι αυγών… Ένα πασχαλινό έθιμο από Γαλλία και Γερμανία, «το κυνήγι των πασχαλινών αυγών».

Μα, πού είναι επιτέλους αυτά τα αυγά;

Στη Γερμανία, η ημέρα του Πάσχα είναι μέρα χαράς για τα παιδιά, καθώς τους επισκέπτεται ο πασχαλινός λαγός και κρύβει στο κήπο τους  αυγά.

Ο λαγός συμβολίζει  τη σβελτάδα, την εγρήγορση, την τύχη, τη γονιμότητα. Έτσι την Κυριακή του γερμανικού Πάσχα είναι αυτός που φέρνει τα σοκολατένια αυγά, παλαιότερα ζωγραφισμένα ή απλώς βαμμένα με κόκκινη ή μπλε μπογιά. Σε ορισμένες περιοχές της Γερμανίας τα σοκολατένια τα φέρνει η αλεπού (Βεστφαλία), σε άλλες ο πελαργός (Θουριγγία) και σε άλλες ο πετεινός (Βοημία).

Στη Γαλλία και στο Βέλγιο, οι καμπάνες είναι αυτές που μεταφέρουν τα αυγά του Πάσχα. Από τη Μ.Πέμπτη οι καμπάνες σιωπούν. Η παράδοση, που τις θέλει σιωπηλές  γεννήθηκε κατά τον έβδομο αιώνα. Η Εκκλησία απαγόρευε να χτυπούν οι καμπάνες σε ένδειξη πένθους από τη Μ.Πέμπτη έως την Κυριακή του Πάσχα για να θυμούνται τον χρόνο που κύλησε ανάμεσα στο θάνατο και την ανάσταση του Χριστού.

Η παράδοση λέει ότι, το βράδυ της Μ.Πέμπτης αναχωρούν για τη Ρώμη όπου ο πάπας τις ευλογεί.

Το πρωί του Πάσχα, οι καμπάνες επιστρέφουν για να αναγγείλουν τη χαρά της ανάστασης του Χριστού. Στη Ρώμη, φορτώνονται με τα πασχαλινά αυγά, τα οποία σκορπίζουν στους κήπους, επιστρέφοντας. Για το ταξίδι τους  εφοδιάζονται  με ένα ζευγάρι φτερά, με κορδέλες ή μεταφέρονται πάνω σε ένα άρμα.

Το έθιμο είναι να ψάχνουν τα παιδιά, τα πασχαλινά – σοκολατένια αυγά, που είναι κρυμμένα σε  κήπους ή σε αυλές…                      

Την τετάρτη  28 Μαρτίου οι μαθητές  των Γαλλικών του Σχολείου μας, της Ε΄τάξης, γνώρισαν το κοινό έθιμο των δύο χωρών, «το κυνήγι των πασχαλινών αυγών». Αρχικά η  εκπαιδευτικός των Γαλλικών παρουσίασε στην τάξη το έθιμο και την ιστορία του στο πλαίσιο των πασχαλινών παραδόσεων. Τα παιδιά εντόπισαν ομοιότητες και διαφορές ανάμεσα στις δύο χώρες μιλώντας και για προσωπικές τους εμπειρίες.

 Η ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ ΤΩΝ ΓΑΛΛΙΚΩΝ

ΤΣΟΛΑΚΙΔΟΥ ΜΑΡΙΑ

ACTIONAID - Γ1΄Η ΔΥΝΑΜΗ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ ΧΕΡΙ ΜΑΣ

Το Γ1΄για μια ακόμη φορά ευαισθητοποιείται και δίνει μια μικρή οικονομική βοήθεια, συμμετέχοντας στην καμπάνια της  actionaid, "Η δύναμη είναι στο χέρι σου, με σκοπό να ολοκληρωθεί το χτίσιμο ενός κέντρου απασχόλησησης για τα παιδιά της Γκοραγκάτ στο Μπαγκλαντές.

H περιοχή Γκοραγκάτ είναι μια από τις φτωχότερες περιοχές στο Βόρειο Μπαγκλαντές. Τα παιδιά λόγω της κατάστασης εγκαταλείπουν το σχολείο καθώς οι γονείς πολλές φορές δε μπορούν να το πληρώσουν ή χρειάζονται τη βοήθειά τους στο σπίτι.

Μετά τη συγκινητική ανταπόκριση των σχολείων το 2016, και το 2017 συνεχίζεται και φέτος η ενέργεια «Η δύναμη είναι στο χέρι σου» με στόχο να χτίσουν ένα κέντρο απασχόλησης για τα παιδιά της Γκοραγκάτ. Στο κέντρο απασχόλησης τα παιδιά θα έχουν τη δυνατότητα να αναπτύξουν δεξιότητες σε ένα ασφαλές περιβάλλον, να ενημερωθούν για θέματα όπως ο γάμος σε παιδική ηλικία και η παιδική εργασία και να αποκτήσουν πρόσβαση σε εκπαιδευτικό υλικό. Έτσι, όχι μόνο θα αναπτύξουν τις γνώσεις τους, αλλά θα ενδιαφερθούν για την εκπαίδευση.

Με αυτόν τον τρόπο γίνεται η αρχή για να αποκτήσουν ακόμη περισσότερα παιδιά πρόσβαση στην εκπαίδευση και να αλλάξουν τη ζωή τους για πάντα!

 Η ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΕΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ ΑΠΟ ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ, ΕΡΕΥΝΑΣ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΩΝ. Αρ. Πρωτοκόλλου: Φ13.1/202880/Δ2

 Η ΔΑΣΚΑΛΑ ΤΗΣ ΤΑΞΗΣ
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΚΙΤΣΟΥ

Η ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΔΗΜΟΚΑ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΜΑΣ!!!

Με ιδιαίτερη χαρά υποδεχτήκαμε σήμερα 27/3/2018 τη κα Δημόκα Κατερίνα , συγγραφέα , η οποία με τον ιδιαίτερα όμορφο τρόπο της μάγεψε μικρούς και μεγάλους. 

Οι μαθητές  και οι μαθήτριές μας έμειναν κατενθουσιασμένοι.

Η Κατερίνα Δημόκα μοίρασε την παιδική της ηλικία στον Πειραιά και στη Λιβαδειά. Είναι αριστούχος της Φιλοσοφικής Σχολής Αθηνών με κατεύθυνση στη Γλωσσολογία και διαθέτει Master στη Διδασκαλία της Ελληνικής ως Ξένης Γλώσσας. Στη λογοτεχνία διακρίθηκε για πρώτη φορά στον Διαγωνισμό Διηγήματος του Περιοδικού Elle (2000) και κέρδισε τον Έπαινο παραμυθιού από τη Γυναικεία Λογοτεχνική Συντροφιά (2014) για τη Δασκάλα των Χρωμάτων. Είναι παντρεμένη, έχει δύο γιους και ζει στη Λιβαδειά. Εργάζεται ως φιλόλογος στο δημόσιο σχολείο, όπου διδάσκει και διδάσκεται καθημερινά από τα παιδιά. Θεωρεί ότι η Λογοτεχνία είναι ένας ευαίσθητος αγωγός, που οδηγεί άμεσα στην παιδική ψυχή κι αφήνεται να παρασυρθεί στις κρυστάλλινες διαδρομές της.

 ΟΙ ΤΑΞΕΙΣ Α΄ΚΑΙ Β΄ΣΥΜΜΕΤΕΙΧΑΝ ΒΙΩΜΑΤΙΚΑ ΣΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΤΗΣ κας ΔΗΜΟΚΑ : 

"ΤΟ ΠΡΑΣΙΝΟ ΤΗΛΕΦΩΝΟ" 

Ο Σταύρος, ένα επτάχρονο αγόρι,  ζει με τους γονείς και την αδελφή του. Μέχρι πριν λίγο καιρό, ζούσε μαζί τους και η γιαγιά που αρρώστησε και πήγε στο νοσοκομείο. Ο Σταύρος της μιλά μόνο στο τηλέφωνο γιατί είναι μικρός για να την επισκεφτεί στο νοσοκομείο.

Η γιαγιά όμως δεν γυρίζει ξανά στο σπίτι. Η μαμά του Σταύρου είναι λυπημένη. Ένα βράδυ, δείχνει στο γιο της φωτογραφίες της γιαγιάς από τότε που ήταν και εκείνη μικρή, μέχρι και τις πιο πρόσφατες. Ο Σταύρος χάρηκε πολύ με την πράξη αυτή της μαμάς του γιατί έτσι θυμήθηκε και πάλι την αγαπημένη του γιαγιά.

Η μαμά ζητάει από το Σταύρο να κρατήσει μέσα του όλες τις εικόνες που είδε με τη γιαγιά, τώρα που εκείνη βρίσκεται κάπου μακριά και δεν θα μπορούν να την επισκεφτούν ή να της τηλεφωνήσουν.

Τι θα κάνει όμως ο Σταύρος για να επικοινωνήσει με τη γιαγιά του;

ΟΙ ΤΑΞΕΙΣ Ε΄ΚΑΙ ΣΤ΄ΣΥΜΜΕΤΕΙΧΑΝ ΒΙΩΜΑΤΙΚΑ ΣΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΤΗΣ κας ΔΗΜΟΚΑ :

Όμηρος στο πέλαγος

Η ανακάλυψη στη θάλασσα ενός αρχαίου μαρμάρινου αγάλματος γίνεται ο καταλύτης για να δοκιμαστούν και να τεθούν σε νέα βάση οι σχέσεις μεταξύ ενός πατέρα και του γιου του. Διαβάσαμε λοιπόν μια ψυχογραφία με την αρχαιολογία να είναι παρούσα, αλλά προσχηματική.

Η ιστορία διαδραματίζεται στη Σκύρο, όπου ο καπετάν Μανόλης μεγαλώνει το γιο του Λάμπρο μόνος μετά τον θάνατο της γυναίκας του. Ο αψύς ψαράς, συνθλιμμένος από τη ζωή, δεν ξέρει πώς να εξωτερικεύσει την αγάπη του για το αγόρι του που βρίσκει καταφύγιο στη θάλασσα και στην οικογένεια του καλύτερού του φίλου.

Αυτή η οικογένεια, τα παιδιά, ο ναυτικός πατέρας τους και ιδιαίτερα η φιλόλογος μητέρα που λατρεύει τον  Όμηρο, δίνουν στο αγόρι αρχές πολύ πιο εκλεπτυσμένες για να πορευτεί στη ζωή από εκείνες τις απλές που συνοψίζονται στο μεροδούλι μεροφάι του πατέρα του. Όταν ο Λάμπρος βρίσκει και ανασύρει με τον συμμαθητή του το αρχαίο άγαλμα, το πρώτο που σκέφτεται είναι να το κρατήσει στο νησί γιατί εκτός από σπουδαίο πολιτιστικό αγαθό, στο παιδικό του μυαλό το απόκτημα είναι δικό του. Ο πατέρας γίνεται έξαλλος με τις ιδέες του παιδιού και, θεωρώντας ότι έπιασε την καλή, σκοπεύει να το πουλήσει σε Ιταλούς αρχαιοκάπηλους. Η σύγκρουση τους είναι άγρια, μακροχρόνιες φιλίες δοκιμάζονται, στο πρόσωπο του ντόπιου καφετζή εμφανίζεται η Ελλάδα των ασυνείδητων και του παράνομου κέρδους.

Η αλλαγή στις σχέσεις πατέρα και γιου ενορχηστρώνονται -προς τιμή της συγγραφέως- υπαινικτικά δίνοντας περιθώριο στους αναγνώστες να σκεφτούν πάνω στην ψυχολογία των πρωταγωνιστών και να καταλάβουν τους λόγους για τους οποίους τελικά επήλθε.

 ΟΙ ΤΑΞΕΙΣ Γ΄ΚΑΙ Δ΄ ΣΥΜΜΕΤΕΙΧΑΝ ΒΙΩΜΑΤΙΚΑ ΣΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΤΗΣ κας ΔΗΜΟΚΑ :

Η δασκάλα των χρωμάτων

Μετά τη σκληρή διαταγή του βασιλιά Μονόχρωτου να απαγορεύσει όλα τα χρώματα, εκτός από το γκρίζο, στην Γκρίζα Πολιτεία εμφανίζεται η Δόνα Ανεζίνα, ξακουστή δασκάλα και ταξιδιώτισσα. Μαθαίνει στα παιδιά τους διαφορετικούς πολιτισμούς και τις φυλές του κόσμου, τους μαθαίνει όλα όσα ξέρει. Και τα χρώματα ξεχύνονται. Κοραλλένια κόκκινα, πράσινα σμαραγδένια, κίτρινα της βανίλιας και πορτοκαλί του κρόκου, θαλασσινά μπλε, μωβ μελιτζανιά, ροζ του τριαντάφυλλου… Ποια όμως θα είναι η αντίδραση του σκληρού βασιλιά; Θα καταφέρει η δύναμη της αγάπης να μαλακώσει τη σκληρή καρδιά του;

Ένα υπέροχο παραμύθι γραμμένο από μια αγαπημένη, σύγχρονη συγγραφέα την Κατερίνα Δημόκα. Η θλίψη, ο πόνος και η μοναξιά, η κυριαρχία της μελαγχολίας σκεπάζονται ή καλύτερα εξαφανίζονται από τη δύναμη της αγάπης. Τη δύναμη της ομορφιάς της ψυχής και την τόλμη. Όποιος γνωρίζει πολλούς δρόμους της ανθρώπινης ψυχής πάντα βγαίνει κερδισμένος. Ένα παραμύθι που τα ‘χει όλα. Βασιλιάδες, υπηκόους, απαγορεύσεις, δοκιμασίες… χρώματα. Χρώματα που απλώνονται και νικούν το μίσος, την λύπη και μαλακώνουν ακόμα και τους πιο σκληρούς στη Χώρα της Φαντασίας.

Ένα παραμύθι γεμάτο συναισθήματα, γεμάτο πείσμα, επιμονή και θάρρος. Γεμάτο εικόνες που επίσης ζωντανεύουν από την Πωλίνα Παπανικολάου. Ένα παραμύθι που μας θυμίζει πως όταν κάποιος θέλει και μπορεί καταφέρνει ακόμα και τα πιο δύσκολα πράγματα. Μα πάνω απ’ όλα ένα παραμύθι πραγματικά εξαιρετικό με τις εντάσεις του όπου χρειάζεται με τις εναλλαγές του και την κάθαρση στο τέλος που γαληνεύει τις ψυχές παιδιών και όσων αγαπούν τις καλές ιστορίες! Μια ιστορία για τα θαυμαστά μέρη του κόσμου, εκείνα που οι μύθοι τους είναι ξεχωριστοί. Με την Φαντασία να απογειώνεται και να χάνεται μέσα στην ομορφιά των Χρωμάτων και της Χαράς!

Για παιδιά από 8 χρονών και για όλους όσους λατρεύουν τα παραμύθια!

 ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ κα ΔΗΜΟΚΑ!!!

 Χωρίς το βιβλίο ο άνθρωπος δεν θα γνώριζε την πορεία του στους αιώνες. Είναι βέβαιο πως οι λαοί, που δεν γνωρίζουν την ιστορία τους, είναι καταδικασμένοι σε εξαφάνιση και πνευματικό λήθαργο, γιατί η γνώση είναι δύναμη. Ακόμα το βιβλίο είναι ένας φίλος που μένει γιατί, όπως έχει γραφεί: «είναι ένας συμπεριπατητής χωρίς απαιτήσεις, ένας φίλος που τον επικαλείσαι σε κάθε στιγμή και τον εγκαταλείπεις όταν θέλεις».

Γενικά ένα βιβλίο δε ζητά τίποτε από εμάς, ενώ περιμένει υπομονετικά σε ένα σκονισμένο ράφι για να μας δώσει τις πληροφορίες του, να μας βγάλει από αδιέξοδα και να μας ταξιδέψει σε κόσμους μαγικούς.

ΑΝΑΡΤΗΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΗ ΔΑΣΚΑΛΑ

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΚΙΤΣΟΥ